Najważniejsze bogactwa kraju są następujące:
Lasy.
Około 59% powierzchni kraju pokryte jest lasami, głównie iglastymi. Klimat z wyjątkiem okolic najbardziej północnych sprzyja wzrostowi lasów, a drzewo posiada wybitne zalety. Szwecja więc znajduje się w pierwszym rzędzie krajów, dostarczających drzewa i produktów drzewnych na rynki handlowe.
Rudy żelaza.
Szwedzkie złoża rud żelaznych należą do największych i najbogatszych na świecie. Ograniczają się one do pasu w Szwecji środkowej oraz do północnej części Laponii. Pokłady rudy dokładnie zbadane zawierają około 2.240,000.000 ton rudy, w czym czystego żelaza 1 miliard ton ale do tego dochodzi jeszcze przypuszczalnie kilkakroć większa ilość, znajdująca się w złożach dotąd mało zbadanych.
Kamień i glina.
Mało jest krajów, które by mogły przewyższyć Szwecję pod względem obfitości granitu i praktycznego zużytkowania różnych odmian tej skały. Wymienić należy nadto wapień i piaskowiec, jako też glinę ogniotrwałą do wyrobu cegieł itd.
Rybołóstwo.
Liczne jeziora zawierają znaczne ilości ryb słodkowodnych, ale jeszcze ważniejsze jest rybołóstwo morskie. Tu pierwsze miejsce zajmuje połów śledzi na wybrzeżu zachodnimi i śledzików (szprotów) na Bałtyku.
Paliwo kopalne.
Węgiel występuje jedynie w najbardziej południowej części kraju, w Skanji, i pokrywa tylko nieznaczną część obecnego zapotrzebowania. Moczary tornaste rozciągają się na wielkich obszarach we wszystkich częściach kraju. W celu wykorzystania ich dla celów opałowych czynione były rozległe próby, których wyniki nic miały jednak wielkiego znaczenia.
Siły wodne.
Wskutek obfitości wód bieżących, licznych wodospadów, jezior podatnych do regulacji i ich odpływów Szwecja, co się tyczy zużytkowania siły wodnej, należy do krain najbardziej uprzywilejowanych na ziemi. Spadki wód stanowią też dla Szwecji największy i najważniejszy zapas energii wyrównywujący brak węgla. Szwecja rozporządza przeszło 15,292.oooHP(koni parowych) przy średnim stanic wód, z czego zużytkowuje 1,375.800 HP. W najbliższych dziesięcioleciach projektowane jest zużytkowanie 2 milionów koni parowych. Największe źródła siły wodnej Szwecji są: Trollh’áttan, Alvkarleó i Porjus.