NOSTALGIA ORAZ BRAK DOWODÓW NA TEMAT JEJ ISTNIENIA.
W okresie nowożytnym, nostalgię uważano za stan chorobowy oraz jedną z odmian melancholii. Dopiero romantyzm, i przyjęte w czasie jego trwania normy społeczne, zmieniły oblicze nostalgii oraz powszechnie przyjęty sposób jej postrzegania.
Era nowożytna, uznała nostalgię za stan niezależny i pozytywny dla organizmu, nie mający zbyt wiele wspólnego z jej historycznymi konsekwencjami. Stwierdzono wówczas, że nostalgia spełnia ważne funkcje psychologiczne, takie jak poprawa nastroju, zwiększenie poczucia więzi społecznej oraz wzmacnianie pozytywnego działania samooceny. Nostalgia, potrafi nas także ugruntować w przekonaniu, że egzystencja ma jednak znaczenie oraz głęboko pojęty, właściwy dla siebie samej sens. Dlatego raczej nie powinniśmy obawiać się tego, że jest ona czymś, co może się dla nas okazać niewymierne bądź negatywne w swoich skutkach.
FAKTY NAUKOWE A STAN EMOCJONALNY.
Nostalgia sprawia, że ludzie z większym zaangażowaniem podejmują się zachowań zorientowanych na wzrost, samorozwój i konceptualne ustalenie samego siebie. Zachęca także do postrzegania siebie samego jako osoby nastawionej na rozwój.
Psycholodzy społeczni, M.Baldwin i M.J.Landau w 2014 roku, dzięki przeprowadzonym przez siebie badaniom odkryli, że nostalgia wpływa na ludzką samoocenę w sposób dodatni, a pojedyncza jednostka, może dzięki nostalgii, oceniać się proporcjonalnie dużo wyżej niż jest założone przez system skalowania społecznego.
BADANIA NAD STANEM NOSTALGII ORAZ WYNIKI UZYSKANE PRZEZ M.BALDWIN I M.J. LANDAU.
Z zeszytów “Badań Psychologii Eksperymentalnej”, opublikowanych na oficjalnej stronie Psychological Growth, przez M. Baldwin’a i M.J. Landau wynika, że niektóre osoby potrafią wykorzystać stan nostalgii w celach, mogących wiązać się z podwyższeniem własnej samooceny oraz nabyć wiele cennych dla nich umiejętności, koniecznych do prowadzenia życia według konkretnie wybranego schematu społecznego. Ci dwaj, do dziś niedoceniani naukowcy, wykazali że nostalgia niekoniecznie musi łączyć się z właściwymi dla niej skutkami negatywnymi, ale podobnie jak większość zjawisk typowych dla ludzkiej psychiki, procentuje, powrotem do wartości, które mogły wydawać się nam pozornie stracone.
Niekiedy wydarzenia, na które nie mamy zupełnie wpływu sprawiają, że naszego życie codzienne, zaczyna tracić znaczenie dla nas samych. W takiej sytuacji, ciężko jest czasem zrozumieć, że to co jest słuszne oraz wiąże się z pozytywnym dla nas efektem, funkcjonuje na innych poziomach/wymiarach definicyjnych, niż miało to miejsce do tej pory.